Radio Oude Stijl

Als er één belangrijk decennium is geweest als het gaat om jingles zijn het toch wel de 80er jaren. Want wat een aanbod was er ineens beschikbaar! Een aantal Nederlandse jingleproducenten hadden contacten in Amerika, het land waar jingles al jaren heel gewoon waren, en de piraten hadden er inmiddels wel oren naar. Van de advertentie inkomsten werd nu een mooi jinglepakket uit Amerika gekocht, netjes ingezongen door een Nederlands koortje. Het gekke was dat het eigenlijk al die tijd ook één koortje is geweest. Stemmen als Edward Reekers, Jody Pijper en Pim Roos verdienden in die tijd bakken geld met het inzingen van Amerikaans jinglemateriaal. En nog hoor ik deze stemmen regelmatig. Eigenlijk is Top Format de eerste geweest die startte met het inzingen van jingles uit Amerika, al snel volgde Ziaja & Dorst en zo ging het verder. Het bedrijf van William B. Tanner leverde leuke pakketten en vonden het allang goed dat ze wat verdienden in Europa. Dus de mastertapes met de backingtracks van de jingles kwamen gewoon naar Nederland en daardoor had niet alleen Top Format het exclusieve recht op het inzingen. Keizerstad in Nijmegen had de primeur. Zij lieten “Up & Easy” inzingen door Top Format en het zal misschien komen door de nostalgie rondom dit pakket maar eigenlijk is het mijn meest favoriete pakket ooit..

Anders werd het toen Top Format contacten kreeg met JAM in Dallas. Die pakten in Amerika de zaken al heel wat grondiger aan. JAM was eind jaren 70 al een grote producent. Toen Top Format eindelijk kon gaan zingen (1987)was het hek van de dam. Iedereen wilde JAM jingles in Nederland. Voorbeelden van deze firma hoorde je op bijna alle landelijke stations. Veronica, de AVRO, de KRO, de TROS, allemaal wilden ze de rijk georchestreerde sound van JAM. (http://www.jingles.com/) Verder waren er nog een paar kleine spelers op de markt, B&M produkties in Amsterdam zong oude jinglepakketten van Alfasound in, voor zover ik weet is dat nooit een echte hype geworden ondanks het feit dat er best leuk materiaal bij zat. Het waren Engelse jingles met net niet die “toeter-sound” uit Amerika. Simrek, toen gevestigd in Rhenen, zong jingles van Tom Merriman, de grootste jingleproducent op JAM na. Deze jingles klonken ook erg Amerikaans en dat zorgde voor behoorlijk wat afzet bij de piratenstations. Één van de grootste en mooiste pakketten vind ik het TM pakket van Digitaal Hit FM uit Baarn. De 80er jaren waren dus een bron voor nostalgie vooral door de jingles die iets magisch toevoegden aan de toch al mooie piratenmythe.