Formats… deel 2 van een lang verhaal
Eens even kijken. Dus we hebben inmiddels een gedegen advies gekregen van een adviseur die er verstand van heeft, dat advies zit in de vorm van een format in de computer, en een andere computer spuugt foutloos de betreffende platen, jingles, promos en commercials in de juiste volgorde uit. Wow… nooit geweten dat radiomaken zo makkelijk was. En zo makkelijk ís het ook niet, dat radiomaken. Een computer heeft namelijk nooit last van ochtendhumeur, weet niet dat het regent of dat het misschien wel de eerste mooie zonnige dag van het jaar is. Een computer heeft ook geen gevoel bij een bepaalde plaat maar hanteert alleen de extra informatie die aan die plaat is gehangen, de zogenaamde metadata die gegevens bevat over de artiest en het liedje. Bijvoorbeeld de stijl van de muziek, het tempo van het liedje en of de uitstraling vrolijk of juist triest is.
Allemaal gegevens die éénmalig vanuit een kantoortje in een database worden gestopt. Éénmalig. En hoe voelde de verantwoordelijke persoon zich toen? Had hij/net ruzie gehad? Heeft hij/zij 3 uur in de file gestaan? Was hij/zij verliefd op de collega tegenover hem/haar? Had hij/zij net geweldige sex gehad? Allemaal factoren die van invloed zijn op het GEVOEL dat je bij een bepaalde plaat hebt. Is het je ooit opgevallen dat je een bepaalde plaat op maandag geweldig vindt, maar dat je dezelfde plaat op dinsdag ff niet trekt? DAT gevoel dus. Je kunt sommige platen dus niet zomaar een label meegeven. Op een mooie zonnige zomerdag kan een obscure Italotrack voor je gevoel helemaal geweldig klinken, maar op andere dagen… DAT gevoel dus. Volgens de adviseur zijn die platen een risico. Mensen zappen dan mogelijk naar een ander station, niet draaien dus!
In de eerste posting over dit onderwerp hebben we al ontdekt dat onze adviseur ook bij alle buren is geweest. We kunnen dan ook gerust aannemen dat de buren die ‘risicoplaten’ ook niet meer draaien. Langzamerhand onstaat er dus een lijst van platen die volledig ’safe’ zijn en waarbij alle factoren voor het grootste gedeelte onder controle zijn. Het psychlogische profiel van deze platen zorgt ervoor dat je blijft luisteren. Ik heb het over de ‘Golden list’. Dus als ik die Golden list hanteer komt het wel goed? Morgen deel 3 :-)
oktober 10th, 2006 at 13:10
Ik beschik over een groot AV archief met duizenden muzieknummers die ik via internet en digitale tv wil laten zien. Om die reden ben ik mij in de problematiek van een format aan het verdiepen. Dat zal toch metadata gerelateerd moeten worden om de kosten in de begintijd te overzien te houden. Wat adviseer je mij?
Met vriendelijke groet,
Peter Wingender