Nonstop Oude Stijl deel II…
In de vorige posting over dit geweldige ondewerp zijn de cassettes waar de nonstop op opgenomen werd besproken. Maar ja, die cassettes duren hooguit één uur per kant, en daar kom je natuurlijk de nacht niet mee door. En aangezien er nog geen cassettewisselaars waren (jaja, daarover later meer) moest daar een oplossing voor gezocht worden. Tijd, medewerkers en motivatie waren er echter in overvloed dus werd er besloten de boel over te zetten op de groooooote spoelen van, jawel, de bandrecorder.
Tel even mee: 2 uur realtime opnemen, 2 uur realtime kopieren naar de bandrecorder en ongeveer anderhalve week om de kop van het afspelende cassettedeck in een enigzins acceptabele stand te krijgen. Dat wil zeggen een stand die nog enigzins hoge tonen opleverde (”laten we maar met dolby B aan opnemen en met dolby uit afspelen”) en bovendien mono ook nog te beluisteren was zonder te klinken als wat we nu als karaokeversie kennen. Dat betekende dus dat je ehhh… lang bezig was voor die twee uurtje non-stop. Meestal op een speciaal daarvoor ingericht geinig ‘torentje zoals hier links te zien is. Geen wonder dat de uiteindelijke spoelen soms nét effe te lang werden gebruikt (”hé, deze 2/3/4 uur ken ik al…”) Bovendien haal je met 1 spoelendeck ook de nacht niet dus moest ook daar iets creatiefs op worden verzonnen. Wordt vervolgd…
Reageer ook