Cobalt blue, not for you…
Het is inmiddels al weer een paar dagen geleden en als ik dit stukje maar niet helemaal in één keer tik kan ik er denk ik wel wat over ‘vertellen’… Ik heb op ebay de perfecte toevoeging voor mijn 8100/prism combi gevonden: Een Cobalt Blue kaart ter vervanging van kaart 5 van de 8100. Deze kaart is gemaakt door Glen Clark, de uitvinder van de Texar Audioprism en moeilijk te vinden. Ik was vastbesloten om deze kaart in handen te krijgen en was bereid er een hoge prijs voor te betalen. Ik moest en zou ‘m hebben! Ik had gekeken wanneer de veiling zou eindigen en dat was maandagmorgen om 07:34 uur. Prima dus. Toen ik beneden kwam stond ik echter onverwacht in een plas water omdat de vriezer besloten had spontaan te gaan ontdooien. Woehaaaaa!!! Mijn parket! Snel opdweilen dus. Maar terwijl ik daar mee bezig was… Affijn, ik was 2 minuten te laat. De veiling was afgelopen en de kaart is uiteindelijk verkocht voor 180 dollar minder dan ik er voor had willen geven. Ik ben in rouw… Boehoeoeoeoe…
Inovonics is bij ons eigenlijk voornamelijk bekend geworden door de 250, maar timmert al sinds 1972 aan de weg. Het bedrijf is opgericht in 1972 in Santa Cruz, Californie. Eigenlijk een beetje uit noodzaak want Jim Wood, oprichter, chief engineer en CEO van Inovonics (zie foto rechts), werkte vóór de oprichting van Inovonics gewoon voor een baas bij een groot tape dupliceerbedrijf waar hij installaties ontwierp waarmee op hoge snelheid tapes gedupliceerd kunnen worden. Maar toen daar de deuren dichtgingen en de laatst vertrekkende het licht mocht uitdoen zat hij dus zonder werk. Hij kwam er snel achter dat het door de economische situatie makkelijker zou zijn om een eigen bedrijf beginnen dan om een nieuwe baan te vinden dus daar ging hij over praten met zijn vriend Mark Drake. Die was het met hem eens, en dus besloten ze ‘voor zichzelf te beginnen’. (Mark Drake heeft zich overigens in 1978 aangesloten bij een oosterse religie en is toen uit Inovonics gestapt…)
De linker stapel… de bovenste, dat is de mijne :-) Ik heb besloten om de 8100 toch eerst eens een flinke verwenbeurt te geven voor ik er serieuze dingen mee ga doen. Dat betekent in ieder geval recappen en calibreren, en daarna zien we wel wat er eventueel meer moet gebeuren om ‘m helemaal in showroomstaat te krijgen. Aaangezien ik A: geen tijd heb, en B: iemand anders dit véél beter kan heb ik ‘m naar de enige echte Orban dokter van Nederland gebracht. Ik weet zeker dat-ie zich daar niet alleen zal voelen ;-). Uiteraard ga ik uitgebreid verslag doen van de verrichtingen. 
Geloof het of niet, maar ik heb me echt een paar uur kunnen inhouden voordat ik het pakket opengemaakt heb. Ik wilde het toch even vastleggen maar met de kidz om me heen was dat niet goed mogelijk, ff wachten dus. Maar uiteindelijk was het dan zover en mocht ik ‘los’ op het pakket dat naar me lonkte. Wat zou ik er in aantreffen…? 
… en toch zo ver weg. Toen ik eergisteren thuiskwam trof ik een klein maar o zo belangrijk papiertje tegen dat door mijn vrouw nochalant op de tafel was gelegd. De mijnheer/mevrouw van TNT Post was langsgeweest, maar had natuurlijk niemand thuis getroffen. En aangezien ik persoonlijk voor het pakket moet tekenen en € 99,40 moet afrekenen kan het niet bij de buren afgegeven worden. En dan begint het lange wachten want TNT komt ‘gelukkig’ de dag daarna (gisteren dus) nog een keer langs (uiteraard was er weer niemand thuis) en levert dan pas het pakket in bij het dichtstbijzijnde postkantoor in. Dus ik vanmorgen naar het postkantoor. “Oh nee hoor mijnheer, dat kan pas vanaf 13.00 uur!” Grmbll… Je kunt je pakketje dus pas 48 uur nadat het voor het eerst is aangeboden oppikken. Grote klasse en prima dienstverlening… Nah jah, MIJN 8100 IS ER!!!
Audioprocessing… inmiddels is het ‘big business’. Het hanteren van de klank van een radiostation als kenmerk daarvan is inmiddels al behoorlijk ingeburgerd en er zijn nog maar weinig lokale omroepen die niet íets van audioprocessing hebben staan, met een eenvoudige limiter kom je niet (meer) weg . Maar zo is het natuurlijk niet begonnen. Audioprocessing werd voor het eerst toegepast op AM. Niet zozeer voor een ‘beter’ of ‘herkenbaar’ geluid, maar om technische én commerciële redenen. 
Ik kan altijd maar heel moeilijk afscheid nemen van apparatuur. Zeker als ik ergens lang achter aan gejaagd heb en er een zwak voor heb. Waarom dan toch zoiets weg doen? De reden is eigenlijk simpel: geld. Ik kan een onzettende bewondering voor apparaten en hun geschiedenis opbrengen, maar heb nog steeds niet de jackpot in de staats- of andere loterij gewonnen en ben dus voorlopig nog gewoon een ‘loonslaaf’ met beperkte ‘middelen’ ;-) En dat betekent simpelweg dat er af en toe wat uit moet voor er iets nieuws inkan. In