Marketing, Formats en Talpa…
In vervlogen radiotijden ging je als DJ niet van huis zonder je platenkoffer gevuld met de hits van ‘nu’ en een vak vol met gouwe ouwe. Want als tante Annie dan belde naar de studio met het verzoek iets van Abba te draaien, dan kon dat direct! Je waardeerde je luisteraars, noem het klantenbinding. En natuurlijk waren het geen echte klanten (hoewel…) maar ík kan mijzelf herinneren dat ík het daar wel voor deed. Een mooie plaat draaien waardoor ik een stukje plezier bij mensen kon brengen. Volgens mij is dat ook nu nog steeds het uitgangspunt van veel piraten. (lees verder…)
De Golden List is de lijst der lijsten, de ultieme top 2000, want zoveel platen staan er op deze lijst. Tenminste, als de lijst echt bestaat, want daaraan wordt getwijfeld. Maar hij wordt wel gehanteerd door de diverse stations (echt waar!). Nu hoor ik je denken: “Mwoah, 2000 titels is best een leuke database”. En dat klopt ook wel, maar in de zoektocht naar een database gevuld met platen die IEDEREEN leuk vindt en waardoor dus NIEMAND meer wegzapt (
Eens even kijken. Dus we hebben inmiddels een gedegen advies gekregen van een adviseur die er verstand van heeft, dat advies zit in de vorm van een format in de computer, en een andere computer spuugt foutloos de betreffende platen, jingles, promos en commercials in de juiste volgorde uit. Wow… nooit geweten dat radiomaken zo makkelijk was. En zo makkelijk ís het ook niet, dat radiomaken. Een computer heeft namelijk nooit last van ochtendhumeur, weet niet dat het regent of dat het misschien wel de eerste mooie zonnige dag van het jaar is. Een computer heeft ook geen gevoel bij een bepaalde plaat maar hanteert alleen de extra informatie die aan die plaat is gehangen, de zogenaamde metadata die gegevens bevat over de artiest en het liedje. Bijvoorbeeld de stijl van de muziek, het tempo van het liedje en of de uitstraling vrolijk of juist triest is. 
Radio Veronica heeft het in Nederland geïntroduceerd: horizontale programmering. Dat betekent dat je iedere dag op dezelfde tijd hetzelfde programma voor je kiezen krijgt. Veronica sloeg er in de jaren 70 de Hilversumse zenders flink mee om de oren en Rob Out heeft het principe tijdens de beroemde hoorzitting van 18 April 1973 aan de vaste kamercommissie voor omroepzaken uitgelegd. Die horizontale programmering, waardoor dj’s beroemd, programma’s bekend en het station herkenbaar werd, én natuurlijk ook de ‘voor elk wat wils’ platenkeuze, heeft toen de weg naar radio luisteren voor iedereen opengebroken. Door die eigen wijze van radio maken is het toenmalige Veronica naar mijn mening een deel van het Nederlandse volk geworden. Dus blijkbaar werkt dat goed, zo’n formule. Maar je kunt zo’n formule natuurlijk ook loslaten op ieder individueel uur en dan heb je ineens iets dat ’uurformat’ heet, een formule die beschrijft hoeveel platen van welk genre er in welke volgorde gedraaid dient te worden. 