Op de kop af…
… vijftig jaar geleden was voor het eerst het geluid van nederlandse commerciële radio in de ether te horen: Radio Veronica startte vanaf de Borkum Riff (zie plaatje rechts) de uitzendingen. Door de jaren heen is er veel met Veronica gebeurt, daarover kun je alles lezen in diverse boeken en op verschillende websites. Allemaal aanraders overigens, zeker wanneer je een beetje in radio geïntereseerd bent. Voor vandaag wil ik alleen kwijt: Van Harte, bedankt voor alles en door naar de volgende vijtig jaar!
Ben weer eens aan het opruimen op de zolder, die nu toch wel steeds meer gaat lijken op een fijne plek om mezelf te kunnen verliezen in ‘de hobby’. Twee mooie meubels en de nodige spulletjes zijn nu zowaar zichtbaar na opruiming van allerlei ehhh… troep(?). Maar je komt toch ook van alles weer tegen dat je nog steeds niet weg kúnt gooien omdat er de nodige nostalgie (weet je nog?) aan vastzit. Zo is daar bijvoorbeeld de 
(Met dank aan Marjolein Lasance, BNR Nieuwsradio) Op 6 november 1919, vandaag dus precies negentig jaar geleden ging vanuit een radio-studio in de Haagse Beuklaan de eerste radio uitzending de lucht in en de naam van die uitzending was ‘Une Soiree Musicale’. De man die dat voor elkaar had weten te krijgen is de Haagse radiopionier 
Het afstemmen op deze zender was in die tijd nog niet zo eenvoudig als nu, en vooral de 
Een plaatje ‘timen’ met op de tiende seconde nauwkeurig de resterende tijd van het intro voor je neus kan iedereen (echt…). Strak instarten is ook een stuk makkelijker wanneer de plaat begint binnen een honderdste van een seconde vanaf het moment dat je op ’start’ drukt. Anders wordt het wanneer dat nummer vanaf vinyl gedraaid wordt: geen tellertjes voor je neus en een startvertraging van een halve- of kwartslag van de draaitafel. Het in een grote bak zoeken naar de juiste plaat, het in je handen pakken van de hoes, de plaat eruithalen, even luisteren naar het intro en uitro en dan de boel ’scherpzetten’… Een hele generatie radiomakers is er mee opgegroeit en wil het ondanks allerlei supermakkelijke digitale oplossingen eigenlijk toch niet missen. 
Hoe zat het ook al weer met Pasen? Vergeef me, ik ben niet gelovig opgevoed maar als ik me niet vergis vieren we dat Jezus weer opgestaan is en terugkeert. Kortom: er komt iemand/iets terug waar we van dachten dat we het/hem/haar nooit meer zouden meemaken. Waarom dit intro? Ruim een jaar geleden schreef ik 
1980… Ik ga een radiozender beginnen. Een naam is snel gekozen dus ga ik naar de lokale electronicaboer en schaf een echte Stentor aan. Een paar dagen prutsen en knutselen om het geheel in een mooi kastje te bouwen en dan: Wauw, vijf (5!) hele watten op een 5 elements antenne die op een 6 meter lange (hoge?) steigerpijp in de tuin staat. De antenne is niet aangepast (huh?) en van VSWR of pre-emfase (watteh?) heb ik nog nooit gehoord, maar nadat ik mijn Philips portable radio/cassetterecorder, mijn Dual pick-up en een microfoon op mijn Phonic 4 kanaals mengpaneeltje (met 5 polige DIN aansluitingen en een 9Volt batterij) heb aangesloten, kan het feest beginnen! Vanuit mijn slaapkamer knalt 
het (ongetwijfeld beroerde) geluid van ‘Radio Bermuda’ de ether in. Een half uurtje voor de geplande uitzendtijd gaat de zender aan zodat-ie kan ‘warmlopen’ en ik de kabels zo kan leggen dat het allemaal niet bromt. Ik moet ook stoppen met het noemen van het telefoonnummer voor Pa thuis komt want anders wordt de sfeer beduidend minder. Mijn moeder vindt het stiekem prachtig dat de telefoon (uiteraard een PTT T65, zie hierboven) maar blijft rinkelen. Het succes is overweldigend en verslavend. Dit gaat vast nooit meer over… Oh ja, doorlooptijd vanaf niks tot operationeel: 2 weken 
Het ‘verhaal’ achter Bob Orban begint in 1963 (foto is uit 1962) toen hij studeerde aan de de universiteit van Princeton en actief was bij 
Inovonics is bij ons eigenlijk voornamelijk bekend geworden door de 250, maar timmert al sinds 1972 aan de weg. Het bedrijf is opgericht in 1972 in Santa Cruz, Californie. Eigenlijk een beetje uit noodzaak want Jim Wood, oprichter, chief engineer en CEO van Inovonics (zie foto rechts), werkte vóór de oprichting van Inovonics gewoon voor een baas bij een groot tape dupliceerbedrijf waar hij installaties ontwierp waarmee op hoge snelheid tapes gedupliceerd kunnen worden. Maar toen daar de deuren dichtgingen en de laatst vertrekkende het licht mocht uitdoen zat hij dus zonder werk. Hij kwam er snel achter dat het door de economische situatie makkelijker zou zijn om een eigen bedrijf beginnen dan om een nieuwe baan te vinden dus daar ging hij over praten met zijn vriend Mark Drake. Die was het met hem eens, en dus besloten ze ‘voor zichzelf te beginnen’. (Mark Drake heeft zich overigens in 1978 aangesloten bij een oosterse religie en is toen uit Inovonics gestapt…)
Afgelopen week betrapte ik mezelf weer eens op een rasecht ’oude zak moment’. Ik liep ergens langs een flat toen ik opeens nostalgische gevoelens kreeg. Ja, je leest het goed, nostalgische gevoelens bij een een flat notabene! Er werd op het moment dat ik er langs liep niet gewerkt, maar de boel stond behoorlijk in de steigers. En dat betekende ooit een absolute buitenkans, want veel makkelijker dan via een steiger kon je zo’n mooie hoge lokatie niet bereiken! Het was dan vaak een kwestie van snel plannen en gaan met die banaan, voor een ander station je voor was. Zie ook deze posting: 
De Norderney komt (voorlopig?) niet naar Nederland. Het voormalige zendschip van Radio Veronica mag van het gemeentebestuur namelijk niet naar Middelburg komen. De Norderney ligt nu als partyschip in Antwerpen aan het Kempisch Doks (snif…), maar moet daar weg omdat het contract op 31 december eindigde. Eigenaar Jan Groeneweg zoekt nu een ligplaats in Nederland en probeerde het ook in Middelburg. Daar heeft de Norderney al eerder (in 1983) aan de Loskade gelegen, maar door klachten over geluidsoverlast werd de vergunning toen niet verlengd. Het college is bang dat er weer overlast zal ontstaan als het schip daar opnieuw komt te liggen.